Tim Spreeuwers
Mijn naam is Tim. Leergierig, muzikaal, eerlijk en direct. Ik zou mijzelf omschrijven als iemand die altijd op zoek is, naar kennis en nieuwe ervaringen. Ik ben nogal slecht in hetzelfde doen of dingen doen waar ik het niet mee eens ben. Naast mijn werk houd ik enorm van voetballen (het liefst elke dag), muziek maken, filosofie, politiek en psychologie (eigenlijk vind ik alles interessant). Ik heb onderwijswetenschappen gestudeerd en ben leerkracht en leraar-ambtenaar van beroep. Naast het lesgeven werk ik twee dagen per week voor het ministerie, als verbinder van praktijk en beleid.
Sinds zes jaar ben ik basisschoolleerkracht. Ik geef met plezier les aan alle leeftijden. Leraar zijn ervaar ik als een intens beroep. Je bent emotioneel continu bezig met een grote groep kinderen, tegelijkertijd ben je bezig met lesstof en welzijn. Het is ook een enorm waardevol en bevredigend beroep, door de complexiteit en het werk met mensen op wie je direct invloed hebt. De eerste vijf jaar heb ik lesgegeven op een school voor hoogbegaafde leerlingen. Afgelopen jaar ben ik naar een nieuwe school verhuisd, want 5 jaar op dezelfde plek is wel heel lang ;). Ik mag veel nieuwe dingen leren, op een school met een bijzonder onderwijs concept: Agora!
Tijdens het lesgeven aan hoogbegaafde leerlingen, kon ik veel van mijn kennis en talenten kwijt. De gesprekken en het onderwijs dat ik kon geven lagen mij goed; ik houd van filosofie, geschiedenis en ik wil altijd weten waarom. Dit kon ik allemaal met de kinderen bespreken. Daarnaast is het werken met deze kinderen gefocust op gedrag, de hersens werken snel, maar hoe ga je daar op sociaal en cognitief vlak goed mee om? Ik heb geleerd om te praten, mee te denken, grenzen te stellen en leerde hoe belangrijk het is om authentiek te zijn. Leerkracht zijn op een school voor hoogbegaafde leerlingen was uitdagend, in contact met ouders en de diepgewortelde overtuigen die kinderen hadden, en daarin lag ook de grote vreugde als dingen lukten. Kinderen kwamen soms compleet gefrustreerd binnen, en door met ze te praten, een goede band te krijgen, grenzen te stellen en ze uit te dagen heb ik meerdere kinderen zien opbloeien. Daartegenover staat ook een aantal leerlingen bij wie dit niet gelukt is, omdat het nu eenmaal complex is wanneer een kind grote vermogens heeft, dat is niet alleen maar makkelijk, maar brengt juist grote uitdagingen. Des te meer ervaring ik op doe, des te meer ik begrijp wat de complexiteit is die zowel ouders als docenten ervaren. Ik probeer hier woorden voor te vinden, omdat taal leidt tot mogelijkheden. En samen met muziek krijgt die taal een plek.
Manon van Meerendonk
Mijn naam is Manon. Creatief, ondernemend, integer, sensitief en bevlogen. Ik voel me het meest gelukkig als ik in verbinding ben met anderen, als ik kan dansen, zingen, nieuwe dingen kan creëren en/of ontdekken. Met grote liefde, trots, vallen en opstaan besteed ik mijn tijd en aandacht graag aan mijn gezin. Daarnaast ben ik meer dan eens te vinden in een goed boek of ren ik rondjes om het Máximapark om me voor te bereiden op een volgende hardloopwedstrijd.
Als afgestudeerd Orthopedagoog heb ik altijd al grote affiniteit gehad met de ontwikkeling van kinderen en de rol die hun omgeving daarin speelt. Vanaf het moment dat bleek dat onze oudste zoon hoogbegaafd is en de overstap heeft gemaakt naar het voltijd hb onderwijs, heb ik mij intensief ingezet om mijn kennis rondom dit thema te vergroten en om bij te dragen aan de ontwikkeling van hoogbegaafde kinderen en hun ouders. Zowel als moeder en als professional heb ik gemerkt dat kennis over hoogbegaafdheid belangrijk is in de omgeving van het kind. En hoewel er nog veel terrein te winnen valt, is er inmiddels gelukkig veel informatie over dit onderwerp te vinden. Mijn ervaring is echter dat alleen de kennis niet voldoende is om samenwerking tussen ouders en professionals vorm te geven. Het is juist datgene wat we minder goed in woorden kunnen vatten, wat maakt of de betrokkenen elkaar kunnen vinden en het kind kan groeien; oprechte openheid en nieuwsgierigheid naar elkaar, de bereidheid om uit te proberen en erkenning van de emotionele onderlaag die alle betrokkenen tijdens gesprekken met zich meedragen. Die laag die wel gevoeld wordt, maar zo lastig is om uit te leggen. En dat is de reden dat ik dankbaar ben voor de samenwerking met Tim en trots ben op het programma dat we neerzetten, want daar waar de woorden te kort schieten, is het de muziek die z’n werk doet.
